एउटा फोन कलको घण्टी

 एउटा फोन कलको घण्टी

                                - यज्ञकुमार निरौला

लघु कथा

भीडभाडयुक्त सहरमा पनि बिहानको घाम कहिलेकाहीँ उनलाई आफ्नै गाउँको जत्तिकै शान्त महसुस हुन्थ्यो।

जब-जब त्यसको सुनौलो प्रकाश झ्यालबाट भित्र पस्थ्यो, उनको मन विगतमा भड्किन्थ्यो - हरिया खेतहरू, ढुङ्गेधारा, र ती चिन्तारहित बाल्यकालका साथीहरू।

कफीको कप समातेर सम्झनामा हराएका बेला उनको फोनको घण्टी बज्यो - एउटा अज्ञात नम्बर।

“हेलो?” उनको आवाजमा सधैँको झैं सावधानी थियो।

“दाइ, म सीता बोलेकी... मलाई चिन्नुहुन्छ?”

उनी एकछिन रोकिए। त्यो नामले उनलाई वर्षौंअघिको समयतिर तान्यो।

सीता, गाउँकी उनकी सहपाठी, जसले प्रायः नोटबुक माग्ने गर्थिन् तर मुस्कान कहिल्यै गुमाउँदिन थिइन्।

“ए, सीता ! कस्तो अचम्म ! तिमीलाई कस्तो छ?”

“मलाई सन्चै छ, दाइ। गाउँमा अब बस्नै सकिएन। म सहर आउँदैछु… काम खोज्नलाई।”

उनले आँखा झुकाए। सहरले उनीजस्ता धेरैलाई यस्ता अनिश्चित यात्रा गर्न बाध्य पारेको थियो।

“सीता,” उनले बिस्तारै भने, “सहर ठूलो छ तर तिमीले आफ्नो मुटु सानो पार्न सिक्नुपर्छ।”

सीता हल्का हाँसिन्। त्यो हाँसोभित्र उनले एउटा अस्पष्ट कम्पन सुने - डर, आशा, र फेरि सुरुवात गर्ने साहसको मिश्रण।

फोन कल समाप्त भएपछि उनले आफ्नो कफीतिर हेरे।

त्यो सेलाएको थियो तर बास्ना अझै आउँदै थियो।

एउटा विचार उनको हृदयमा बिस्तारै चलमलायो: “सहरहरू बदलिएलान् तर मानवीय सम्बन्ध कहिल्यै मर्दैन - कहिलेकाहीँ त्यो एकै फोन कलको घण्टीमा पनि जीवित रहन्छ।”

                                     ***

Action Research Report

     Action Research Report

                          Title:
"An Action Research on Low Student Attendance on the First Day after a Long School Vacation"

1. Background / Introduction

After long school vacations (such as Dashain, Tihar, or winter/summer breaks), the attendance of students on the first reopening day is usually very low. This not only affects the teaching-learning process but also weakens the discipline, planning, and regularity of the school.
To identify the real causes of this issue and find possible solutions, this action research was conducted.

2. Identification of the Problem

Main Problem:

- Student attendance on the first day after a long vacation is very low.

3. Objectives

Main Objective:

- To find out the causes of low student attendance on the first day after a long vacation and suggest possible solutions.

Specific Objectives:

- To identify the main reasons for students’ absence.

- To understand the perspectives of parents and teachers.

- To test strategies that can improve student attendance.

4. Research Questions

- Why is student attendance low on the first day after a long vacation?

- Do parents and teachers take this issue lightly?

- What measures can help increase student attendance?

5. Field and Population

Location: Sunbarsi Secondary School, Ratuwamai-5, Morang

Population: Students of Classes 6 to 12

Sample Size: 50 students, 10 teachers, and 20 parents

Study Period: From the second to the eighth day after Dashain vacation in the year 2082 B.S. (total 7 days)

6. Method and Tools

Type of Study: Action Research

Tools for Data Collection:

- Interview
- Questionnaire
- Direct Observation

7. Data Analysis

Based on the interviews and questionnaires, the major findings were:

- Many students go to visit their relatives or friends in villages and return late.

- Some students start preparing for school (washing clothes, cleaning, doing homework, buying notebooks/pens, etc.) only after school reopens.

- Parents tend to take the first day of school lightly and do not insist on attendance.

- Some students stay home due to fear of punishment for not completing homework.

8. Actions / Interventions

The following remedial actions were implemented:

- Parents were informed and made aware through notice boards and social media that students must attend school on the first day.

- A prior agreement (commitment) between teachers and students was made for “mandatory attendance on the first day.”

- The school organized entertainment programs on the first day (singing, dancing, games, prize distribution, etc.).

- Students who attended on the first day were given small “attendance rewards.”

9. Findings / Results

After implementing the above measures, during the next long vacation (Tihar-Chhath period), the following improvements were observed:

- Student attendance on the first day increased from 30% to 70%.

- Parents’ sense of responsibility towards the school improved.

- Students showed greater enthusiasm in returning to school.

10. Conclusion

The main causes of low attendance on the first day after long vacations are related to social habits, parental negligence, and students’ lack of mental readiness.
If the school provides timely information, encouragement, and a positive environment, the attendance rate can be significantly improved.

11. Recommendations

- The school should clearly notify students and parents about the reopening date before each vacation.

- The school should organize recreational programs on the first day.

- Messages about regular attendance should be sent to parents after vacations.

- There should be motivational and reward systems to encourage regular attendance among students.

Conclusion

This action research contributes to bringing practical improvement in the school. It promotes co-operation and a sense of shared responsibility among teachers, students, and parents.

                                   Researcher
                          Yagya Kumar Niraula
                                    Teacher
                      Sunbarsi Secondary School        
                           Ratuwamai-5, Morang
                            Contact: 9842250972

                                 ***

कार्यमूलक अनुसन्धान प्रतिवेदन

 

       कार्यमूलक अनुसन्धान प्रतिवेदन

                             शीर्षक:

"लामो बिदापछि विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीहरूको न्यून उपस्थिति सम्बन्धी कार्यमूलक अनुसन्धान"

१. अध्ययनको पृष्ठभूमि (Introduction / Background)

विद्यालयमा लामो बिदा (जस्तै: दशैं, तिहार, जाडो/गर्मी बिदा) पछि विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीहरूको उपस्थिति सामान्यतया अत्यन्तै न्यून देखिन्छ। यसले पठन-पाठन कार्यमा असर पार्ने मात्र होइन, विद्यालयको अनुशासन, योजना र नियमिततालाई पनि कमजोर बनाउँछ।
यो समस्याको वास्तविक कारण पत्ता लगाई समाधानका उपायहरू खोज्ने उद्देश्यले यो कार्यमूलक अनुसन्धान गरिएको हो।

२. समस्याको पहिचान (Identification of the Problem)

मुख्य समस्या:

- लामो बिदापछि विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीहरूको उपस्थिति न्यून हुन्छ।

३. अनुसन्धानका उद्देश्यहरू (Objectives)

मुख्य उद्देश्य:

- विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीहरूको न्यून उपस्थितिका कारणहरू पत्ता लगाउने र समाधानका उपाय सुझाउने।

विशेष उद्देश्यहरू:

- विद्यार्थीहरूको अनुपस्थितिका प्रमुख कारणहरू पत्ता लगाउने।

- अभिभावक तथा शिक्षकको दृष्टिकोंण बुझ्ने।

- विद्यार्थीहरूको उपस्थितिमा सुधार ल्याउने उपाय परीक्षण गर्ने।

४. अध्ययनका प्रश्नहरू (Research Questions)

- विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीको उपस्थिति  किन हुन्छ?

- के अभिभावक र शिक्षकहरूले पनि यसलाई सामान्य रूपमा लिन्छन्?

- कुन उपायले विद्यार्थीहरूको उपस्थिति बढाउन सकिन्छ?

५. अध्ययनको क्षेत्र र जनसंख्या (Field and Population)

स्थान:  श्री सुनवर्षी मा.वि., रतुवामाई-५, मोरङ

जनसंख्या: कक्षा ६ देखि १२ का विद्यार्थीहरू

नमूना आकार: ५० विद्यार्थी, १० शिक्षक, २० अभिभावक

अध्ययनको अवधि: २०८२ सालको दशैं बिदापछि विद्यालय खुलेको दोस्रो दिनदेखि आठौं दिनसम्म (जम्मा ७ दिन) ।

६. अध्ययन विधि र उपकरणहरू (Method and Tools)

अध्ययनको प्रकार: कार्यमूलक अनुसन्धान (Action Research)

तथ्याङ्क सङ्कलनका उपकरणहरू:

- अन्तर्वार्ता (Interview)
- प्रश्नावली (Questionnaire)
- प्रत्यक्ष अवलोकन (Observation)

७. तथ्याङ्कको विश्लेषण (Data Analysis)

अन्तर्वार्ता र प्रश्नावलीका आधारमा प्राप्त मुख्य तथ्यहरू:

- धेरै विद्यार्थीहरू गाउँघरमा रहेका नातेदार वा साथी भेट्न बिदामा गएर फर्किन ढिलो गर्छन्।

- केही विद्यार्थीहरू विद्यालय सुरु भएपछि मात्रै तयारी (कपडा धुने, सरसफाइ गर्ने, गृहकार्य गर्ने, कपी कलम किन्ने आदि) गर्छन्।

- अभिभावकहरूले पनि पहिलो दिनको उपस्थितिलाई “त्यति जरुरी छैन” भनेर लापरवाही गर्छन्।

- केही विद्यार्थीहरू गृहकार्यको डरले पनि आउँदैनन्।

८. समाधानका उपायहरू (Action / Intervention)

निम्न सुधारात्मक कार्यहरू लागू गरियो:

- विद्यालयको सूचनापाटी र सामाजिक सञ्जालहरूको माध्यमहरूबाट अभिभावकलाई पहिलो दिन विद्यार्थीलाई उपस्थित गराउनु पर्नेछ भनेर सचेत पारियो ।

- शिक्षक र विद्यार्थीबीच “पहिलो दिन अनिवार्य उपस्थित हुने” भनी पूर्व-सम्झौता (commitment) गरियो ।

- विद्यालयले पहिलो दिन मनोरञ्जनात्मक कार्यक्रम राख्यो (गायन, नृत्य, खेलकुद, पुरस्कार वितरण आदि)।

- पहिलो दिन उपस्थित हुने विद्यार्थीहरूलाई सानै भए पनि “उपस्थिति पुरस्कार” दिइयो।

९. नतिजा (Findings / Results)

उपर्युक्त उपायहरू लागू गरेपछि त्यसपछिको तिहारदेखि छठसम्मको लामो बिदापछिको पहिलो दिनको उपस्थिति र अन्य पक्षहरू यस प्रकार रहका देखिए :

- विद्यार्थीहरूको पहिलो दिनको उपस्थितिमा अघिल्लो ३०% बाट बढेर ७०% सम्म सुधार देखियो।

- अभिभावकहरूको विद्यालयप्रतिको जिम्मेवारीबोध बढेको देखियो।

- विद्यार्थीहरू विद्यालय फर्किन उत्साहित भएको पाइयो ।

१०. निष्कर्ष (Conclusion)

लामो बिदापछि विद्यालय खुलेको पहिलो दिन विद्यार्थीहरूको उपस्थिति न्यून हुनुका कारणहरू मुख्यतः सामाजिक बानी, अभिभावकको लापरवाही र विद्यार्थीको मानसिक तयारीसँग सम्बन्धित छन्।
यदि विद्यालयले समयमै जानकारी, प्रोत्साहन र उपयुुक्त  वातावरण सृजना गर्न सक्यो भने उपस्थिति दर उल्लेखनीय रूपमा बढाउन सकिन्छ।

११. सिफारिस (Recommendations)

- विद्यालयले हरेक बिदाअघि पुनः उपस्थितिको मिति स्पष्ट रूपमा सूचित गर्नुपर्छ।

- पहिलो दिन विद्यालयले मनोरञ्जनात्मक कार्यक्रम राख्नुपर्छ।

- अभिभावकहरूलाई बिदापश्चात् नियमितता सम्बन्धी सन्देश पठाइनुपर्छ।

- विद्यार्थीहरूलाई नियमित उपस्थितिको लागि प्रेरणा र पुरस्कारको व्यवस्था गर्नुपर्छ।

अन्त्यमा

यो कार्यमूलक अनुसन्धानले विद्यालयमा व्यवहारिक सुधार ल्याउन सहयोग पुर्‍याउँछ। यसले शिक्षक, विद्यार्थी र अभिभावकबीच सहकार्य र जिम्मेवारीबोध बढाउँछ।

                               अनुसन्धानकर्ता
                              यज्ञकुमार निरौला
                                    शिक्षक
                 श्री सुनवर्षी मा.वि., रतुवामाई-५, मोरङ
                           सम्पर्क: ९८४२२५०९७२

                                    ***

Geo-Political Problem in the Present Context of Nepal/नेपालको वर्तमान सन्दर्भमा भू-राजनीतिक समस्या

Geo-Political Problem in the Present Context of Nepal

Nepal, a small landlocked country in South Asia, holds a unique geopolitical significance due to its location between two rising global powers: India and China. Though Nepal is endowed with natural beauty, cultural heritage, and strategic importance, its geopolitics often becomes a source of challenge rather than opportunity. The current context of Nepal reflects how geography, politics, and international relations intertwine to create complex problems for the country.

Historical Background

Nepal’s geopolitical sensitivity is not new. From the 19th century, Nepal maintained its independence while many South Asian states were colonized. Its diplomacy balanced between British India and Qing China. After the independence of India and the rise of communist China, Nepal became a strategic buffer state. Over time, this “buffer” position has given Nepal limited autonomy but also recurring vulnerability.

Present Geopolitical Challenges

1. India-Nepal Relations

Nepal shares an open border of over 1,700 km with India. Cultural, economic, and social ties are deep, yet the relationship is often strained:

Border disputes such as in Kalapani, Lipulekh, and Limpiyadhura remain unresolved.

India’s occasional use of economic blockades, most notably in 1989 and 2015, has created mistrust among Nepalis.

Nepal depends heavily on India for trade, transit, and essential goods, which limits its bargaining power.

2. China-Nepal Relations

China, particularly after the Belt and Road Initiative (BRI), has increased its engagement in Nepal through infrastructure projects, trade, and investment. However:

Nepal risks falling into a debt trap if loans are not managed carefully.

Growing Chinese influence creates suspicion in India, pressuring Nepal to take sides.

Issues related to Tibet and security cooperation add further sensitivities.

3. Geopolitical Tug-of-War

The rivalry between India and China often plays out in Nepal:

Infrastructure competition (roads, railways, hydropower projects).

Political influence, where major parties are seen as leaning either towards India or China.

Strategic competition in South Asia, with Nepal caught in between.

4. Relations with the West

Western countries, particularly the United States, are also engaging in Nepal through aid, development projects, and security initiatives like the Millennium Challenge Corporation (MCC). However:

The MCC project sparked domestic debates about whether it undermines sovereignty or aligns Nepal too closely with U.S. strategic interests.

Balancing ties with the West while maintaining relations with neighboring giants is becoming increasingly difficult.

5. Internal Political Instability

Nepal’s fragile political system, frequent changes in government, and lack of coherent foreign policy make the situation worse. Weak governance allows external actors to exert disproportionate influence.

Consequences of Geopolitical Problems

Economic vulnerability due to dependence on transit through India and limited alternatives.

Political instability fueled by foreign interference in domestic affairs.

National sovereignty at risk if Nepal fails to maintain neutrality.

Developmental delays, as projects are stalled by political disputes over foreign alignment.

Way Forward

To overcome its geopolitical challenges, Nepal must adopt a balanced and pragmatic approach:

Strengthen diplomacy with both India and China on the basis of equality and mutual respect.

Diversify trade and connectivity, reducing overdependence on one neighbor.

Develop a coherent foreign policy with national consensus, avoiding partisan interests.

Enhance regional cooperation through SAARC, BIMSTEC, and other platforms.

Prioritize national interest, ensuring that foreign investments align with long-term development goals.

Conclusion

Nepal’s geopolitics is shaped by its geography, history, and its neighbors’ ambitions. While challenges are significant, Nepal can transform its position from a “geopolitical victim” into a “geopolitical bridge” between India, China, and the wider world. For this, strong leadership, balanced diplomacy, and national unity are crucial. In the present context, the key lies in safeguarding sovereignty while turning geopolitical pressure into opportunity.

                     

                         - Yagya Kumar Niraula

                           ykniraula@gmail.com

                             

                                ***

नेपालको वर्तमान सन्दर्भमा भू-राजनीतिक समस्या

दक्षिण एसियामा अवस्थित सानो भूपरिवेष्ठित देश नेपाल, भारत र चीनजस्ता दुई उदाउँदो शक्ति राष्ट्रबीच स्थित भएकाले विशेष भू-राजनीतिक महत्व बोकेको छ। प्राकृतिक सौन्दर्य, सांस्कृतिक सम्पदा र रणनीतिक स्थानले नेपाललाई महत्त्वपूर्ण बनाए पनि यसको भू-राजनीति प्रायः अवसरभन्दा बढी चुनौतीको विषय बन्छ। वर्तमान अवस्थामा नेपालको भौगोलिक स्थिति, राजनीति र अन्तर्राष्ट्रिय सम्बन्ध एकआपसमा गाँसिँदै देशलाई जटिल समस्यामा पुर्‍याइरहेका छन्।

ऐतिहासिक पृष्ठभूमि

नेपालको भू-राजनीतिक संवेदनशीलता नयाँ होइन। १९औँ शताब्दीमै, जब दक्षिण एशियाका धेरै देशहरू उपनिवेश बने, नेपालले आफ्नो स्वतन्त्रता कायम राख्यो। यसले ब्रिटिस भारत र चिङ चीनबीच सन्तुलनको कूटनीति अवलम्बन गर्‍यो। भारत स्वतन्त्र भएपछि र चीनमा कम्युनिष्ट शासन आएपछि नेपाललाई "बफर स्टेट" को रुपमा हेरियो। तर यो बफर अवस्थाले नेपाललाई आंशिक स्वतन्त्रता दिए पनि बारम्बार असुरक्षित तुल्यायो।

वर्तमान भू-राजनीतिक चुनौतीहरू

१. भारत-नेपाल सम्बन्ध

नेपाल र भारतबीच १७०० किलोमिटरभन्दा लामो खुला सीमा छ। सांस्कृतिक, सामाजिक र आर्थिक सम्बन्ध गहिरो भए पनि सम्बन्ध प्रायः तनावपूर्ण हुन्छः

कालापानी, लिपुलेक र लिम्पियाधुरा जस्ता सीमा विवाद अझै समाधान हुन सकेका छैनन्।

१९८९ र २०१५ मा भारतले गरेको आर्थिक नाकाबन्दीले नेपाली जनतामा गहिरो अविश्वास जन्माएको छ।

व्यापार, पारवहन र आवश्यक वस्तुमा अत्यधिक निर्भरता भएकाले नेपालको सौदाबाजी शक्ति कमजोर छ।

२. चीन-नेपाल सम्बन्ध

बेल्ट एण्ड रोड इनिसिएटिभ (BRI) पछि चीनले नेपालमा पूर्वाधार, व्यापार र लगानी बढाउँदै आएको छ। तरः

ऋण व्यवस्थापन सावधानीपूर्वक नगरे नेपाल ऋणजालमा फस्ने जोखिम छ।

चीनको प्रभाव बढ्दै जाँदा भारतमा शंका उत्पन्न हुन्छ र नेपाललाई दुवै मध्येबाट पक्ष लिन दबाब पर्छ।

तिब्बतसम्बन्धी विषय र सुरक्षासम्बन्धी सहकार्यले थप संवेदनशीलता पैदा गर्छ।

३. भू-राजनीतिक रस्साकस्सी

भारत र चीनबीचको प्रतिस्पर्धा प्रायः नेपालमा देखिन्छः

सडक, रेल, जलविद्युत् परियोजना जस्ता पूर्वाधार प्रतिस्पर्धा।

राजनीतिक प्रभाव, जहाँ प्रमुख दलहरू मध्ये कोही भारततर्फ झुकेका र कोही चीनतर्फ देखिन्छन्।

दक्षिण एशियामा रणनीतिक प्रतिस्पर्धा, जसको बीचमा नेपाल परिरहेको छ।

४. पश्चिमासँगको सम्बन्ध

अमेरिका लगायतका पश्चिमी मुलुकहरूले सहयोग, विकास परियोजना र सुरक्षा कार्यक्रममार्फत नेपालमा संलग्नता बढाएका छन्। तरः

मिलेनियम च्यालेन्ज कर्पोरेशन (MCC) परियोजनाले सार्वभौमिकता र अमेरिकाप्रतिको झुकावबारे देशभित्र ठूलो विवाद जन्मायो।

पश्चिमासँगको सम्बन्ध सन्तुलन राख्दै छिमेकी शक्तिसँगको सम्बन्ध व्यवस्थापन गर्नु चुनौतीपूर्ण छ।

५. आन्तरिक राजनीतिक अस्थिरता

नेपालको अस्थिर राजनीतिक प्रणाली, बारम्बार सरकार परिवर्तन र स्पष्ट परराष्ट्र नीति नहुनु, समस्यालाई झन् जटिल बनाउँछ। कमजोर शासकीय क्षमताले बाह्य शक्तिहरूलाई अस्वाभाविक प्रभाव जमाउने अवसर दिन्छ।

भू-राजनीतिक समस्याका परिणाम

भारतमा अत्यधिक निर्भरता र सीमित विकल्पका कारण आर्थिक असुरक्षा।

विदेशी हस्तक्षेपले बढ्ने राजनीतिक अस्थिरता।

यदि सन्तुलन कायम गर्न सकिएन भने राष्ट्रिय सार्वभौमिकता जोखिममा।

विदेश नीतिमा विवादले विकासमा ढिलाइ।

समाधानका उपाय

भू-राजनीतिक चुनौतीहरू समाधान गर्न नेपालले सन्तुलित र व्यवहारिक नीति अवलम्बन गर्नुपर्छः

१. भारत र चीनसँग समानताका आधारमा सुदृढ कूटनीति अघि बढाउने।

२. व्यापार र पारवहन विविधीकरण गरी एउटै छिमेकीमाथि निर्भरता घटाउने।

३. स्पष्ट र दीर्घकालीन परराष्ट्र नीति निर्माण गरी राष्ट्रिय सहमति कायम गर्ने।

४. क्षेत्रीय सहकार्य (सार्क, बिमस्टेक आदि) प्रभावकारी बनाउने।

५. राष्ट्रिय हितलाई प्राथमिकता दिँदै विदेशी लगानीलाई दीर्घकालीन विकास लक्ष्यसँग मिलाउने।

निष्कर्ष

नेपालको भू-राजनीति भौगोलिक स्थिति, इतिहास र छिमेकी राष्ट्रहरूको महत्वाकांक्षाले निर्धारण हुन्छ। चुनौती गम्भीर छन् तर नेपालले आफूलाई "भू-राजनीतिक पीडित" होइन "भू-राजनीतिक पुल" बनाउन सक्छ। यसका लागि दृढ नेतृत्व, सन्तुलित कूटनीति र राष्ट्रिय एकता अपरिहार्य छन्। वर्तमान सन्दर्भमा सार्वभौमिकता सुरक्षित गर्दै दबाबलाई अवसरमा बदल्नु नै नेपालको प्रमुख बाटो हो।

                               - यज्ञकुमार निरौला

                         ykniraula@gmail.com

The Ring of a Phone Call / एउटा फोन कलको घण्टी

 

      The Ring of a Phone Call

                             By Yagya Kumar Niraula

Abstract / Summary

In the quiet moment of a busy city morning, a man receives an unexpected phone call from a childhood friend he had long forgotten. Through their brief conversation, he is reminded that while life changes and cities grow, the essence of human connection remains timeless.

This story is about memory, migration, and the silent strength of relationships that survive across distance and time.

The Story

Even in the crowded city, the morning sun sometimes felt as calm as the one in his village.

Whenever its golden light slipped through the window, his mind wandered back - to the green fields, the stone tap, and those carefree childhood friends.

As he held his cup of coffee, lost in memories, his phone rang - an unknown number.

“Hello?” His voice carried the usual caution.

“Brother, it’s me, Sita speaking... do you remember me?”

He froze for a moment. That name pulled him years back in time.

Sita - his classmate from the village, the one who often borrowed notebooks but never lost her smile.

“Oh, Sita ! What a surprise ! How have you been?”

“I’m fine, brother. I just couldn’t stay in the village anymore. I’m coming to the city… looking for work.”

He lowered his eyes. The city had forced too many like her into such uncertain journeys. “Sita,” he said softly, “the city is big, but you must learn to keep your heart small.”

Sita laughed gently. Within that laughter, he heard a faint tremble - a mix of fear, hope, and courage to begin again.

When the call ended, he looked down at his coffee.It wasn’t warm anymore, but the aroma was still there.

A thought stirred quietly in his heart: “Cities may change, but human connections never die - sometimes, they live on in the ring of a single phone call.”

About the Author

Yagya Kumar Niraula is a Nepali writer and educator whose works explore human emotion, memory, and the subtle intersections between rural simplicity and urban life. His writings often blend realism with quiet reflection, capturing the voices of ordinary people in extraordinary moments.

Publication Note

This short story is part of a contemporary South Asian literary collection highlighting themes of displacement, nostalgia, and resilience in modern society.

           एउटा फोन कलको घण्टी

                                लेखक: यज्ञ कुमार निरौला

सारांश

व्यस्त सहरको एक शान्त बिहानको बेलामा एक पुरुषले लामो समयदेखि बिर्सिसकेको बाल्यकालको साथीबाट अप्रत्याशित फोन कल प्राप्त गर्छन्। उनीहरूको छोटो कुराकानीमार्फत् उनलाई याद आउँछ कि जीवन बदलिए पनि र सहरहरू बढे पनि मानवीय सम्बन्धको सार कालातीत रहन्छ।

यो कथा स्मृति, बसाइँसराइ र दूरी तथा समय पार गरेर पनि बाँच्ने सम्बन्धहरूको मौन शक्तिको बारेमा छ।

कथा

भीडभाड भएको सहरमा पनि बिहानको घाम कहिलेकाहीँ उनलाई आफ्नै गाउँको जत्तिकै शान्त महसुस हुन्थ्यो।

जब जब त्यसको सुनौलो प्रकाश झ्यालबाट भित्र पस्थ्यो, उनको मन विगतमा भड्किन्थ्यो - हरिया खेतहरू, ढुङ्गेधारा, र ती चिन्तारहित बाल्यकालका साथीहरू।

कफीको कप समातेर सम्झनामा हराएका बेला उनको फोनको घण्टी बज्यो - एउटा अज्ञात नम्बर।

“हेलो?” उनको आवाजमा सधैँको झैं सावधानी थियो।

“दाइ, म सीता बोलेकी... मलाई चिन्नुहुन्छ?”

उनी एकछिन रोकिए। त्यो नामले उनलाई वर्षौंअघिको समयतिर तान्यो।

सीता - गाउँकी उनको सहपाठी, जसले प्रायः नोटबुक माग्ने गर्थिन् तर मुस्कान कहिल्यै गुमाउँदिन थिइन्।

“ए, सीता ! कस्तो अचम्म ! तिमीलाई कस्तो छ?”

“मलाई सन्चै छ, दाइ। गाउँमा अब बस्नै सकिएन। म सहर आउँदैछु… काम खोज्नलाई।”

उनले आँखा झुकाए। सहरले उनीजस्ता धेरैलाई यस्ता अनिश्चित यात्रा गर्न बाध्य पारेको थियो।

“सीता,” उनले बिस्तारै भने, “सहर ठूलो छ तर तिमीले आफ्नो मुटु सानो पार्न सिक्नुपर्छ।”

सीता हल्का हाँसिन्। त्यो हाँसोभित्र उनले एउटा अस्पष्ट कम्पन सुने - डर, आशा, र फेरि सुरुवात गर्ने साहसको मिश्रण।

फोन कल समाप्त भएपछि उनले आफ्नो कफीतिर हेरे।

त्यो सेलाएको थियो तर बास्ना अझै आउँदै थियो।

एउटा विचार उनको हृदयमा बिस्तारै चलमलायो: “सहरहरू बदलिएलान् तर मानवीय सम्बन्ध कहिल्यै मर्दैन - कहिलेकाहीँ त्यो एकै फोन कलको घण्टीमा पनि जीवित रहन्छ।”

लेखक परिचय

यज्ञकुमार निरौला एक नेपाली लेखक र शिक्षाविद् हुन् जसका कार्यहरूले मानवीय भावना, स्मृति, र ग्रामीण सरलता तथा सहरी जीवन बीचको सूक्ष्म अन्तरसम्बन्धको खोजी गर्छन्। उनका लेखनहरूले अक्सर यथार्थवादलाई शान्त प्रतिबिम्बसँग मिसाएर असाधारण क्षणहरूमा साधारण मानिसहरूका आवाजहरूलाई समेट्छन्।

प्रकाशन नोट

यो लघुकथा आधुनिक समाजमा विस्थापन, पुरानो याद र लचकता जस्ता विषयवस्तुहरूलाई उजागर गर्ने समकालीन दक्षिण एसियाली साहित्यिक सङ्ग्रहको एक अंश हो।

कान्छो

 पहिलो (जन्म) दिन बिराट मेडिकल कलेज टिचिङ्ग हस्पिटलमा खिचेका फोटाहरू

जन्म मिति र समय : २०८२/०६/२२ गते बिहान ७:१८ बजे

जन्म स्थान: बिराट मेडिकल कलेज टिचिङ्ग हस्पिटल, बिराटनगर 

दोश्रो दिन बिराट मेडिकल कलेज टिचिङ्ग हस्पिटलमा नानीलाई NICU बाट डिस्चार्ज गरेर हामीलाई बुझाएपछि  (२०८२/०६/२३)

.................................................

(तेश्रो दिनका फोटो छैनन् । तेश्रो दिन डिस्चार्जको दिन भएकाले फोटो खिच्न भ्याइएन ।)

.................................................

चौथो दिन २५ गतेका फोटाहरू घरमा नानीलाई नुहाउने कार्य गर्दै

जन्मको एघारौं दिन आज २०८२ कार्तिक १ गते शनिबार नानीको न्वारनका फोटाहरू

नानीको १२ औं दिनका फ‍ोटाहरू

नानीको जन्मको १४औं दिनका फोटोहरू

नानीको जन्मको २०औं दिनमा पनातिनी बोक्नु हुँदै आमा

जनकपुर - जलेश्वर यात्रा (पारिवारिक)

 जनकपुर - जलेश्वर यात्रा (पारिवारिक)

गतवर्ष (२०२३ नोभेम्बर १० र ११ तारिख) हाम्रो पारिवारिक यात्रा अन्तरगत नोभेम्बर १० तारिखका दिन जनकपुरको जानकी मन्दिर, विवाह मण्डप, राम मन्दिर, राजा जनककी कुलदेवी माँ राजोदेवी मन्दिर लगायत विभिन्न तलाउहरूको दर्शन गरेर त्यसदिन राती जनकपुरको होटल श्रीनाथ एण्ड गेस्ट हाउसमा बास बसेर भोलिपल्ट बिहान नोभेम्बर ११ तारिखका दिन महोत्तरीस्थित जलेश्वर महादेव मन्दिरको दर्शन गरी त्यसै दिन घर फिर्ने क्रममा बाटोमा पर्ने सप्तरीको भारदहस्थित कङ्कालिनी शक्तिपीठको दर्शन गरेर कोशी ब्यारेजमा केही समय विश्राम गरी चियानास्ता गरेर बेलुका घर आइयो ।

                                ***